Η άσκησή μας../eduappreciative

Θετικότητα, συνεργασία, μοίρασμα, συμμετοχή, εργασία, θετικά αποτελέσματα, χαρίσματα, δεξιότητες, χαρά, επιτυχία, προοπτική, καμάρι, δικό μας, των άλλων…

Μετά από όλες αυτές τις έννοιες ανοίγεται το μυαλό μας προς την κατεύθυνση  της δυνατότητας της επιτυχίας, προς την προσδοκία για έναν καλύτερο κόσμο που πατάει στα δυνατά σημεία των ανθρώπων..

Συντονίζονται και τα συναισθήματά μας προς αυτή την κατεύθυνση.. Αυτά που ειπώθηκαν: Ευχαρίστηση, Συγκίνηση, Υπερηφάνεια, Πληρότητα, Θαυμασμός, Κατανόηση, Ικανοποίηση, Επιτυχία, Γνωριμία, Γέλιο, Ζεστασιά, Αισιοδοξία, Έμπνευση, Αυτογνωσία, Χαρά <επί> δύο..

..Και αυτά που δεν ειπώθηκαν..  Πίστη, Ενθουσιασμός, Ανακάλυψη, Ευτυχία, Ευγνωμοσύνη, Επιλογή, Ελευθερία, Συμπόνοια, Φιλανθρωπία, Κατανόηση, Νοιάξιμο, Αναγνώριση, Θάρρος, Αποδοχή, Πάθος, Καλοσύνη, Ευαισθησία, Ανακούφιση..

Μία άσκηση αυτογνωσίας, εστιασμένη στα δυνατά σημεία, στα θετικά στοιχεία του κάθε ανθρώπου, που η καθημερινότητα πέφτει πάνω τους “σα βαρίδι” και τα βουλιάζει αντί να τα αναδεικνύει καθημερινά.

Οι δύο έντονες εικόνες που έδειχναν την εξάρτηση του εμβρίου από τη μητέρα του και απεικόνιζαν ακριβώς πόσο έμφυτη και φυσική είναι η ανάγκη του κάθε ανθρώπου για επαφή από την ώρα που γεννιέται,.. ήρθε να γίνει πράξη με τη βιωματική άσκηση που πρόσφερε την “πολυτέλεια” να αφιερώσει ο ένας στον άλλον το χρόνο για ν΄ ακούσει την προσωπική του εμπειρία και να μοιραστεί την προσωπική του στιγμή, το προσωπικό του βίωμα..

Σε πείσμα των καιρών που όλα πωλούνται και αγοράζονται, σε μια εποχή που όλα μετριούνται με αριθμούς και επιδόσεις, σπάσαμε τα κλισέ και την επίδειξη του “εγώ” και ακούσαμε, μοιραστήκαμε, αισθανθήκαμε και κατά συνέπεια κάναμε το χρόνο δικό μας, δηλαδή τον οικειοποιηθήκαμε!.. Όλοι μαζί!

Ξαφνικά, ξεχάστηκε το άγχος και ο φόβος που είχε προκληθεί από τον “καταιγισμό ..απαιτήσεων” του προγράμματος, για διδασκαλίες, εργασίες και προόδους ..και συντονιστήκαμε με τις προσδοκίες μας για έναν καλύτερο κόσμο και για έναν καλύτερο εαυτό!

Έγινε μια ποιοτική αξιολόγηση των προσωπικών μας στοιχείων και για τον καθένα μεμονωμένα, αλλά και για όλη την ομάδα, νιώθοντας ευγνωμοσύνη που βρεθήκαμε όλοι μαζί σ΄ αυτή την πόλη, σ΄ αυτή τη σχολή, σ΄ αυτό το τμήμα και σ΄ αυτό το μάθημα.

Σχολιάσαμε πόσο καλό έκανε σε όλους μας να εστιάσουμε στα φωτεινά μας σημεία και να τα ξαναθυμηθούμε, γιατί πάντα και παντού συνυπάρχουν το καλό με το κακό, το αισιόδοξο με το απαισιόδοξο, το άσπρο με το μαύρο, το φως με το σκοτάδι..

Είναι θέμα επιλογής από εκεί και πέρα πού θα πατήσει κάποιος για να χτίσει το δικό του έργο, τη δική του στάση, το δικό του ταξίδι, τη δική του ιστορία! Είναι θέμα επιλογής του καθενός, να αποφασίσει να πορευτεί με πυξίδα το προσωπικό του φως και με συντροφιά τα χαρίσματά του. Είναι θέμα επιλογής του καθενός να συμπορεύεται με τους άλλους εστιάζοντας στα θετικά τους σημεία..

Είναι θέμα προσωπικής επιλογής του καθενός που θέλει  ν΄ αφήσει ένα” λιθαράκι” με το πέρασμά του στο οικοδόμημα του κόσμου, να εστιάσει στο φως και όχι στο σκοτάδι.. σε πείσμα των καιρών και.. των συνηθειών../eduappreciative

 

 

 

 

Leave a comment